Lichtschip 12

26-08-2020

Elk jaar, in het derde volledige weekend van augustus, vindt het “International Lighthouse and Lightship Weekend (ILLW)” plaats. Tijdens dit evenement zijn over de hele wereld honderden zendamateurs actief die dan vanaf vuurtorens en lichtschepen verbinding met elkaar proberen te krijgen.

Op de Noord Hinder mochten wij dit jaar drie zendamateurs verwelkomen. Deze mannen installeerden zich in de uitkijk, waarbij meerdere (kennelijk zware) koffers aan boord werden gesleept.

De eerste vragen die bij ons bij het aanschouwen van al dat gesleep met die koffers opkwamen waren: “Waarom al die koffers ? Hebben jullie daar jullie proviand in meegenomen ? We hebben hier eventueel ook wel een bakkie koffie en een broodje voor jullie hoor.”

Na het horen van deze vragen zette één van de zendamateurs zijn loodzware koffer op het dek. Nadat hij het zweet van zijn voorhoofd had geveegd nam hij even de tijd om ons enige uitleg te geven. Hij vertelde dat er in zijn koffer geen proviand zat, maar allemaal zendapparatuur. Die apparatuur had hij nodig om verbinding met de rest van de wereld te krijgen.

Hierop bleef het een moment stil aan dek, we moesten er even goed over nadenken. Een koffer vol met apparatuur om verbinding met de rest van de wereld te krijgen ? Hoe is het mogelijk ? In welke tijd leven die zendamateurs ?

Nadat wij de informatie van de man enigszins verwerkt hadden bleef bij één van ons een toch wel prangende vraag hangen. Na wat wikken en wegen werd de vraag dan toch gesteld. Hierna viel er weer een stilte aan dek, je zou deze stilte zelfs als oorverdovend kunnen bestempelen. Iedereen was benieuwd naar de reactie van de zendamateur, de spanning was te snijden.

Nou, die reactie mocht er best wel zijn, we hadden het eigenlijk moeten filmen. De man keek stomverbaasd, liep rood aan, probeerde stotterend iets uit te brengen (of waren dit morsetekens ?) , werd daarna lijkbleek, pakte zijn koffer, beklom de trap naar de uitkijk en herhaalde hierbij meerdere keren hoofdschuddend onze laatste vraag.

Hebben we de spanning bij u nu ook opgebouwd ? U wilt ook weten wat die vraag dan wel was ? Nou, dat is niet zo moeilijk hoor, iedereen zou in deze situatie dezelfde vraag hebben gesteld. Ja toch ? Hier komt de vraag dan: “Maar, hebben jullie geen GSM dan ?” Niks mis mee, toch ?

Blijft nog te melden dat het al met al toch wel een gezellig weekend was en dat onze drie zendamateurs, te weten Alexander (PA1AM), Remon (PA0RLR) en Govert (PG7MYA) het prima naar hun zin hadden op ons lichtschip.

De mannen maakten gedurende het weekend verbinding met zendamateurs in Denemarken, Schotland, Ierland, Duitsland, Groot Brittannië, Italië en Rusland. De verste afstand die werd overbrugd was met een Russische zendamateur (UA1OIW) die bij de Witte Zee woont in de stad Sveredvinsk. De afstand naar deze stad bedraagt 2450 km.

Zie voor een uitgebreid (technisch) verslag hier.